Η γύρη του Απριλίου «φέρνει βροχές τον Μάιο»
Οι κόκκοι της διασπώνται με την υγρασία στην ατμόσφαιρα και αποτελούν πυρήνες συμπύκνωσης για τα σύννεφα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05/05/2015 17:24
Γυρεόκοκκοι συνηθισμένων φυτών σε ψευδοχρωματική εικόνα ηλεκτρονικού μικροσκοπίου (Πηγή: Dartmouth College)
Οι γυρεόκοκκοι που
απελευθερώνονται στον αέρα την άνοιξη μπορούν να σπείρουν βροχές,
αποκαλύπτουν εργαστηριακά πειράματα στις ΗΠΑ. Όπως φαίνεται, η γύρη
διασπάται σε μικροσκοπικά σωματίδια που λειτουργούν ως πυρήνες για τη
συμπύκνωση υδρατμών.
Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι ερευνητές της νέας μελέτης, οι επιστήμονες που μελετούν την ατμόσφαιρα και το κλίμα συνήθως αγνοούν τους γυρεόκοκκους επειδή τους θεωρούν υπερβολικά ογκώδεις.
«Οι κόκκοι θεωρούνται υπερβολικά μεγάλοι για να παίζουν ρόλο στο κλιματικό σύστημα· είναι υπερβολικά μεγάλοι για να σχηματίζουν σύννεφα ή να αλληλεπιδρούν με την ηλιακή ακτινοβολία. Επιπλέον, τα μεγάλα σωματίδια δεν παραμένουν για πολύ στην ατμόσφαιρα» λέει η Άλισον Στέινερ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η έμπνευση της... σκούπας
Η Στέινερ αποφάσισε να ερευνήσει το θέμα μια μέρα που σκούπιζε τη σκόνη και τη γύρη στην αυλή του σπιτιού της. Διερωτήθηκε τότε αν οι γυρεόκοκκοι διασπώνται σε μικρότερα σωματίδια με την πάροδο του χρόνου.
Η ιατρική βιβλιογραφία επιβεβαίωσε τις υποψίες της ότι η γύρη σπάει σε κομμάτια που μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Στο εργαστήριο, η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της εξέτασαν δείγματα γύρης από κοινά είδη αμερικανικών φυτών και διαπίστωσαν ότι οι γυρεόκοκκοι διασπώνται μέσα σε λίγα λεπτά όταν εκτεθούν σε υψηλή υγρασία.
Σε ένα δεύτερο πείραμα, τα θραύσματα των γυρεόκοκκων, με διάμετροι 100 έως 200 νανόμετρα, διοχετεύθηκαν σε έναν θάλαμο παραγωγής νεφών, όπου λειτούργησαν ως πυρήνες συμπύκνωσης των υδρατμών και σχημάτισαν μικρά σύννεφα εργαστηρίου.
Βελτίωση των κλιματικών μοντέλων
Επόμενος στόχος της ερευνητικής ομάδας είναι να εξετάσουν το φαινόμενο σε πραγματικές συνθήκες και να αναπτύξουν μαθηματικά μοντέλα για την επίδραση της γύρης στο κλίμα.
Όπως επισημαίνει η Στέινερ, «το τι συμβαίνει στα σύννεφα είναι μια από τις μεγάλες αβεβαιότητες των σημερινών κλιματικών μοντέλων».
«Ένα από τα πράγματα που προσπαθούμε να κατανοήσουμε είναι το πώς τα φυσικά αερολύματα [αιωρούμενα σωματίδια] επηρεάζουν τη νεφοκάλυψη και την κατακρήμνιση στο σημερινό και το μελλοντικό κλίμα».
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Geophysical Research Letters, μια επιθεώρηση της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής.
Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι ερευνητές της νέας μελέτης, οι επιστήμονες που μελετούν την ατμόσφαιρα και το κλίμα συνήθως αγνοούν τους γυρεόκοκκους επειδή τους θεωρούν υπερβολικά ογκώδεις.
«Οι κόκκοι θεωρούνται υπερβολικά μεγάλοι για να παίζουν ρόλο στο κλιματικό σύστημα· είναι υπερβολικά μεγάλοι για να σχηματίζουν σύννεφα ή να αλληλεπιδρούν με την ηλιακή ακτινοβολία. Επιπλέον, τα μεγάλα σωματίδια δεν παραμένουν για πολύ στην ατμόσφαιρα» λέει η Άλισον Στέινερ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η έμπνευση της... σκούπας
Η Στέινερ αποφάσισε να ερευνήσει το θέμα μια μέρα που σκούπιζε τη σκόνη και τη γύρη στην αυλή του σπιτιού της. Διερωτήθηκε τότε αν οι γυρεόκοκκοι διασπώνται σε μικρότερα σωματίδια με την πάροδο του χρόνου.
Η ιατρική βιβλιογραφία επιβεβαίωσε τις υποψίες της ότι η γύρη σπάει σε κομμάτια που μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Στο εργαστήριο, η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της εξέτασαν δείγματα γύρης από κοινά είδη αμερικανικών φυτών και διαπίστωσαν ότι οι γυρεόκοκκοι διασπώνται μέσα σε λίγα λεπτά όταν εκτεθούν σε υψηλή υγρασία.
Σε ένα δεύτερο πείραμα, τα θραύσματα των γυρεόκοκκων, με διάμετροι 100 έως 200 νανόμετρα, διοχετεύθηκαν σε έναν θάλαμο παραγωγής νεφών, όπου λειτούργησαν ως πυρήνες συμπύκνωσης των υδρατμών και σχημάτισαν μικρά σύννεφα εργαστηρίου.
Βελτίωση των κλιματικών μοντέλων
Επόμενος στόχος της ερευνητικής ομάδας είναι να εξετάσουν το φαινόμενο σε πραγματικές συνθήκες και να αναπτύξουν μαθηματικά μοντέλα για την επίδραση της γύρης στο κλίμα.
Όπως επισημαίνει η Στέινερ, «το τι συμβαίνει στα σύννεφα είναι μια από τις μεγάλες αβεβαιότητες των σημερινών κλιματικών μοντέλων».
«Ένα από τα πράγματα που προσπαθούμε να κατανοήσουμε είναι το πώς τα φυσικά αερολύματα [αιωρούμενα σωματίδια] επηρεάζουν τη νεφοκάλυψη και την κατακρήμνιση στο σημερινό και το μελλοντικό κλίμα».
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Geophysical Research Letters, μια επιθεώρηση της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ 7/5/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου