Η ζωή επιστρέφει στο Τσερνόμπιλ

28 χρόνια μετά την έκρηξη του πυρηνικού αντιδραστήρα, διάφοροι οργανισμοί αρχίζουν να επανακάμπτουν

  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 16/05/2014 08:00 |

Ο δρ. Τίμοθι Μουσό καταγράφει τα επίπεδα της ακτινοβολίας κοντά στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνόμπιλ

Οι επιδράσεις της ακτινοβολίας

Μερικά χιλιόμετρα μακριά από τον κατεστραμμένο πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνόμπιλ ο δρ Τίμοθι Μουσό, που είναι βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ελέγχει με τον μετρητή του τα επίπεδα ραδιενέργειας.

Βρίσκεται σε μια περιοχή κοντά στο χωριό Νοβοσεπελίτσι. Πρόκειται για ένα από τα εκατοντάδες χωριά που εκκενώθηκαν αμέσως μετά την έκρηξη του αντιδραστήρα το 1986 και έκτοτε δεν κατοικήθηκε ξανά.

Η περιοχή είναι σχετικά δασώδης και η ένδειξη στον μετρητή δείχνει 25m/Sv (25 χιλιοστά του Σίβερτ). Τα επίπεδα της ραδιενέργειας είναι σημαντικά χαμηλότερα από εκείνα στην περιοχή κοντά στον αντιδραστήρα, παραμένουν όμως πάνω από τα επιτρεπτά όρια.

Αν ένας άνθρωπος παρέμενε εκεί για δέκα ημέρες θα δεχόταν ποσότητα ακτινοβολίας ίση με αυτή που λαμβάνει επί ένα έτος ένας μέσος Αμερικανός από κάθε είδους πηγή.

Οπως λέει στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο δρ. Μουσό, «αν κάποιος οργανισμός εξετίθετο επί μακρόν σε αυτά τα επίπεδα ακτινοβολίας, θα ήταν δύσκολο να μην εκδηλώσει εμφανείς αλλοιώσεις ή γενετικές μεταλλάξεις».

Ο ίδιος επισκέπτεται την περιοχή από το 1999 με σκοπό να μελετήσει τη μακροχρόνια επίδραση της ακτινοβολίας σε διάφορα είδη ζώων. Μαζί με τον συνάδελφό του Αντέρ Παπέ Μολέ από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας στη Γαλλία, μελέτησαν όλα αυτά τα χρόνια σημαντικό αριθμό οργανισμών στους οποίους περιλαμβάνονται πτηνά όπως ο δεντροφυλλοσκόπος, ο μαυροσκούφης που έχει μέγεθος σπουργιτιού, το σταυλοχελίδονο, έντομα όπως πεταλούδες, τζιτζίκια, μέλισσες, επίσης αράχνες, νυχτερίδες, ποντίκια, και άλλα τρωκτικά.

Ανάλογες έρευνες διενήργησε και στην Ιαπωνία μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα. Σε διάφορες δημοσιεύσεις που έκανε έκτοτε, κοινοποιώντας τα αποτελέσματα των ερευνών του, περιέγραφε την επίδραση της ακτινοβολίας στους πληθυσμούς των οργανισμών.

Ανέφερε μεταξύ των άλλων τη συχνή εμφάνιση όγκων στους οργανισμούς που ζούσαν κοντά σε επιμολυσμένες περιοχές, δυσμορφίες, παραμορφωμένα ράμφη σε είδη πουλιών, μείωση του πληθυσμού των εντόμων και των αραχνών.

Ωστόσο, από την τελευταία τους έρευνα στην ευρύτερη περιοχή του Τσερνόμπιλ τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά. Οπως ανέφεραν στην επιθεώρηση «Functional Ecology», ορισμένα είδη πουλιών φαίνεται ότι προσαρμόστηκαν στο ραδιενεργό περιβάλλον τους καθώς ανέπτυξαν την ικανότητα να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες προστατευτικών αντιοξειδωτικών ουσιών.

Επίσης, σε ορισμένες περιοχές με χαμηλότερα επίπεδα ραδιενέργειας από άλλες (όλες εντάσσονται στη λεγόμενη ζώνη αποκλεισμού γύρω από το Τσερνόμπιλ εκτάσεως 1.500 τετρ.χλμ.) γίνεται εμφανής η παρουσία πουλιών και τρωκτικών.

Ελπίδες και για τον άνθρωπο
Η μελέτη της επίδρασης της ραδιενέργειας στα ζώα μπορεί να οδηγήσει και στην καλύτερη κατανόηση της επίδρασής της στον άνθρωπο.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ 18/5/2014